خدمت مقدس سربازی ،دفاع از دین و مرز و کشورم است .
دیروز برای تهیه عکس از رودخانه اترک به آنجا رفتم . ماشین را کناری پارک کردم و شروع به عکس گرفتن شدم . وقتی خواستم برگردم ، متوجه سرباز جوانی شدم که کوله پشتی به دوش از روی پل عبور می کرد . مرا که دید به من گفت : ماشین از شماست ؟ گفتم بله / .گفت : تهرانی هستی ؟(پلاک ماشینم مال تهران است )گفتم نه ولی ماشینم یک زمانی تهرانی بوده .
گفتم کجا می روی ؟ گفت محل خدمت سربازیم . اسمش فرشید قنبریان بود و بچه تهران .
نظر ایشان را در خصوص مراوه تپه پرسیدم ؟ آقا فرشید مراوه تپه را شهر کوچکی معرفی کرد که در عین کوچکی ، آرام و زیباست .
آقای قنبریان مشکلات سرباز ها را نیز بیشتر در خصوص رفت و آمد دانست که کمی سخت است و بیشتر حقوق یک سرباز به خصوص برای سربازانی مثل او که از راه دور می آیند صرف آن می شود .
از آقای قنبریان سوال کردم که اگر دشمن بخواهد به ما تجاوز کند چه می کنی؟ ایشان بااینکه خیلی هم خیس شده بود ،محکم و استوار ، دفاع از دین ، مرز و کشورش را واجب ترین حرکت خود دانست .
آقای قنبریان 8 سال است که پدرش را از دست داده و به نوعی سرپرست خانواده اش است . امیدوارم مسئولین امر با انتقالب ایشان موافقت نمایند تا ایشان هم خدمت خود را انجام دهد و هم خانواده از وجود ایشان بهره مند شود . برای ایشان و تمامی سربازان اسلام دعای خیر می نماییم
کریمی خبرنگار افتخاری اترک